In de prachtige bossen van Arnhem, hoog tussen de boomtoppen, ligt de favoriete vakantieplek van Koos en Elisjawâ Mens en hun drie energieke zoons: Huis Arnhem, vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds. 'Voor ons is dit thuis komen.'
TEKST EN BEELD Susan Haveman
Me-time is zeldzaam in het dagelijks leven van Elisjawâ: ze heeft haar handen vol aan haar mannen. ‘Ik heb er twee met, en twee zonder handicap’, grijnst ze. Zowel Koos als middelste zoon Daniël (5) hebben hereditaire spastische paraparese (HSP type 3a) en traplopen of lang lopen is er niet bij. Op een gewoon vakantiepark komt ze dan ook niet tot rust. ‘Ik kan de kinderen daar geen moment alleen laten en het is vaak een heleboel gedoe met een badkamer of slaapkamers boven.’
even wennen
Via internet ontdekten ze de vakantiehuizen van het Ronald McDonald Kinderfonds, al moest Elisjawâ wel even aan het idee wennen. ‘De allereerste keer dat we hierheen gingen, was in de kerstvakantie. Wij kenden het Ronald McDonald Huis alleen van de tijd dat Daniël in het ziekenhuis lag voor een rugoperatie. Hoe goed het ook is dat ze er zijn, in die huizen logeren natuurlijk ouders met heel zieke kindjes, dat is best zwaar. Dus dat vakantiehuis: zou dat wel leuk worden? Maar het was zo ontzettend relaxed, zo verschrikkelijk ontspannen! Sindsdien zijn we verkocht.’
zij genieten dus wij genieten
In het huis worden tijdens de vakantieweek allerlei activiteiten georganiseerd. Het bos begint buiten de deur en attracties als het Openlucht Museum, Burgers Zoo en Ouwehands Dierenpark zijn vlakbij, maar Koos begint te lachen als we die ter sprake brengen. ‘Het is prachtig en we houden enorm van de Veluwe, maar de kinderen willen eigenlijk vooral in het huis zijn. Wij kunnen gaan zitten, zij spelen toch wel.’
Voor Jozua (3) en Daniël is het hele huis één grote speeltuin: ze duiken het ene moment in de ballenbak, gaan verder in de zandbak buiten en rennen dan naar de grote gemeenschappelijke huiskamer om om koekjes te bedelen bij de aanwezige vrijwilligers.
ook voor brussen
Maar voor grote broer Samuel (7) draait de vakantie maar om één ding: de spelcomputer – en de andere kinderen die daar mee spelen. ‘Ik ga op de Wii, op de Wii en daarna op de Wii’, somt hij zijn plannen voor de komende dagen op. ‘Het is echt hartstikke leuk hier.’ ‘We zijn eigenlijk niet zo van de spelcomputer’, zegt Koos even later. ‘Maar voor Samuel is het soms best lastig om een broertje met een handicap te hebben. Hij moet best veel inleveren. Hier ziet hij dat hij niet de enige is. En omdat het zo overzichtelijk is, kunnen we hem echt lekker zijn gang laten gaan. Daar geniet hij ontzettend van.’
even niets moeten
Ontspanning, daar draait het tijdens de vakantie om voor de familie Mens. ‘En dat vinden we hier: we kunnen echt tot rust komen. Daarom plannen we ook niet te veel in. Niks moet, en we nemen dus ook heel erg de tijd om niks te moeten’, straalt Elisjawâ. Dat is meteen ook haar tip voor andere gezinnen: Kom hier lekker tot rust. Geniet van het huis, de omgeving en van de contacten met de mensen hier. Niets is ze te veel – sterker nog: vaak hoef je niet eens ergens om te vragen. Die contacten met de medewerkers en vrijwilligers, maar ook met de andere gasten, zijn zo waardevol. Als je te veel onderneemt, mis je die. En geloof ons: dat zou zonde zijn!’
wie wil dit nou niet?
Wil jij ook zo’n heerlijk ontspannen vakantie? Kijk dan snel of er nog plek is in dit heerlijke vakantiehuis van het Ronald McDonald Kinderfonds.
